Work hard, play hard ~ motto of vloek?

De meesten van ons zijn met deze overtuiging opgegroeid ~ maar is het wel zo goed voor ons?

Work hard, play hard…..oftewel, wie hard werkt, kan/mag ook leuke dingen doen. Hier zit zeker een kern van waarheid is. Wie hard werkt, mag ook hard ontspannen! Alleen het begrip ‘play hard’ is, in ieder geval in mijn omgeving, vaak verkeerd begrepen.

Zoals ik het vaak zie, is dat de ‘weinige vrije tijd’ vaak wordt besteed aan nog meer ‘stressvolle’ dingen. Alleen weten we niet dat het stressvol is. Veel sporten, met vrienden tot laat in de kroeg zitten, uit eten gaan of een verre reis maken en vooral ‘veel’ dingen zien. Klinkt goed toch!…zou je denken.

Wat we vaak niet weten is dat al deze leuke bezigheden ook roofbouw plegen op ons lichaam. Hierdoor maken we structureel gebruik van onze reserves en is het een enorme versneller op veroudering.

Waar het om gaat is de activatie van ons autonome zenuwstelsel. Nou is die altijd actief op de achtergrond, maar het gaat om een bepaalde stand van het zenuwstelsel namelijk het (ortho)sympatische deel.

We kennen 2 standen: het (ortho) sympatische deel en de parasympaticus. De sympaticus activeert alle organen en processen die we nodig hebben voor actie en de parasympatische stand stuurt de organen aan voor rust en herstel. Zo zit de spijsvertering bijvoorbeeld met name in de ‘parasympatische’ stand.

Deze 2 standen werken nauw met elkaar samen, maar als het uit balans schiet en 1 van beiden dominant wordt, merken we dit en krijgen we op den duur klachten.

Je begrijpt misschien al dat de voorbeelden die ik gaf van ‘leuke’ dingen, met name het sympatische deel actief houdt. Je komt dus letterlijk niet of minder aan herstel toe. Bij sommige mensen is dit zelfs zo erg dat zelfs de nachtrust nauwelijks parasympaticus geeft. Op die manier roof je je vitamines, mineralen & spoorelementen, verteer je voeding niet goed en geeft het laaggradige ontsteking. Kortom, de cocktail voor lichamelijke aandoeningen.

Je kan het herkennen als je bijvoorbeeld met vrienden uit eten bent geweest, of op het terras hebt gezeten en je thuiskomt en niet gelijk kan slapen. Je bent nog te actief. Mensen omschrijven zo’n avond vaak dat ze daar juist wel energie van krijgen, dat is namelijk wat ze voelen. Het klopt gedeeltelijk, wat je hebt inderdaad actiestoffen geproduceerd. Alleen meestal vanuit reserves. De volgende dag begin je met 2-0 achterstand. Het is echt een misvatting dat je van avondactiviteit energie krijgt. Sommige mensen hebben wel minder energie verloren overdag, waardoor ze ‘s avonds nog energie over hebben. Maar hoe dan ook, iedereen raakt energie kwijt als je ‘s avonds actieve dingen gaat doen ~ ook al zijn dat leuke dingen.

Hoe dat bij jou gesteld staan, kan je meten via bijvoorbeeld een 24-uurs HRV-meting. Niet duur, maar geeft enorm veel inzicht of jij je dag goed indeelt en wel aan herstel toekomt. Herstel je bijvoorbeeld wel in je slaap? Kies jij wel de juiste ontspanningsactiviteiten of denkt je lichaam daar anders over?

Zoals een topsporter dat weet, wie overdag hard werkt, moet nog harder ontspannen om te herstellen.

Op de een of andere manier hebben we een cultuur gecreëerd waarin we opkijken tegen mensen die alles ‘lijken’ te kunnen: goeie baan met goed salaris, mooie huis, heel sociaal, doet leuke dingen met de partner, stel leuke kinderen, leuke actieve vakanties en ieder weekend nog een paar uur sporten. Hoe doen ze het?….ja, geloof me, mid 30 begin 40 komen ze bij mij in de praktijk. Hoe leuk het ook is, dit werkt op den duur voor niemand ~ echt voor niemand….

Wil je hier wat meer over weten? Neem dan contact met me op via info@darmherstel.nl